Ήταν ένας ακατέργαστος μήνας για τη δημοσιογραφία των παιχνιδιών.
Μετά από σχεδόν 12 χρόνια, τα παιχνίδια της AOL που ανήκει στο Joystiq κλείνουν το κατάστημα, που σημαίνει ότι 12 άνθρωποι έχασαν απλά τη δουλειά τους. Είναι μια απογοητευτική ιστορία, ειδικά για όσους εργάζονται στον τομέα της ψηφιακής έκδοσης. Είναι μια ιστορία που μας υπενθυμίζει τη λεπτή φύση της βιομηχανίας στην οποία εργαζόμαστε και την εγγενή αδυναμία των θέσεών της μέσα σε αυτήν.
Ο Joystiq ήταν μια λαμπρή αλλά εξαιρετικά διαίρετη δημοσίευση - είχε οπαδούς και μητέρες σε ίσα μέτρα. Αυτό ήταν, ως επί το πλείστον, επειδή ήταν δυνατός, γεμάτος αυτοπεποίθηση και δεν φοβόταν να χτυπήσει ένα βρώμικο όταν χρειαζόταν. Ήταν μία από τις λίγες δημοσιεύσεις παιχνιδιών που διάβασα σε τακτική βάση και η απώλεια της έχει αφήσει μια τρύπα μεγέθους κρατήρα στον κόσμο της δημοσιογραφίας τυχερών παιχνιδιών.
Αλλά η πραγματική ιστορία πίσω από το κλείσιμό της δεν είναι η μείωση κατά 18% της κυκλοφορίας κατά το έτος που οδήγησε στο κλείσιμό της, αν και αυτό αναμφίβολα συνέβαλε στη διάλυση της. Ούτε είναι ο ισχυρισμός ότι η ισχυρή συντακτική στάση έναντι του Gamergate είχε ως αποτέλεσμα να αποξενώσει το βασικό αναγνωστικό κοινό του, όπως ισχυρίστηκε ο Μίλο Γιαννόπολος στο Breitbart στο Λονδίνο.
Όχι. Πρόκειται για το πώς ένα απλό, ελεύθερο πρόγραμμα περιήγησης του χρήστη σκότωσε το Joystiq και καταστρέφει το Διαδίκτυο.
Γνωρίστε το AdBlock Plus
Κατ 'αρχάς, μια μικρή ιστορία.
Το AdBlock Plus είναι ένα plugin για προγράμματα περιήγησης, διαθέσιμο για το Chrome, το Safari, το Opera, τον Internet Explorer και το Android. Όταν εγκατασταθεί, αφαιρεί διαφημίσεις banner από ιστοσελίδες προτού εμφανιστούν ακόμη και στην οθόνη του χρήστη. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, είναι εξαιρετικά δημοφιλές, με σχεδόν 300 εκατομμύρια εγκαθίσματα παγκοσμίως.
Δεν είναι το μόνο plugin που εμποδίζει διαφημίσεις, αλλά είναι σίγουρα το μεγαλύτερο.
Αλλά εκτός από την ουσιαστική αλλαγή της εμπειρίας περιήγησης του χρήστη, το AdBlock Plus είχε τεράστιο αντίκτυπο στον τρόπο νομισματοποίησης του περιεχομένου στο διαδίκτυο και στα μέσα διαβίωσης των ψηφιακών διαφημιστικών κειμένων. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό πράγμα.
Τα οικονομικά του Διαδικτύου
Το πρόβλημα με το ελεύθερο περιεχόμενο δεν είναι ότι δεν είναι δωρεάν. Όχι πραγματικά. Κάθε δημοσίευση που διαβάζετε στο MakeUseOf και σε πολλές άλλες ιστοσελίδες κοστίζει χρήματα για την παραγωγή. Όσον αφορά το MakeUseOf, κάθε γραπτή εργασία θα διαρκέσει ώρες για να γράψει, να επεξεργαστεί και να πακετάρει - αλλά απλά λεπτά για να διαβάσετε. Θα δει έναν συγγραφέα, συντάκτη και σχεδιαστή γραφικών να πληρώσει για τις υπηρεσίες τους, αλλά θα κοστίσει στον αναγνώστη τίποτα εκ των προτέρων.
Η συντριπτική πλειοψηφία του συντακτικού και γραπτού προσωπικού του προσωπικού εδώ ζουν σε χώρες του πρώτου κόσμου (μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το πού ζούμε και να δουλεύουμε εδώ) Ποιοι είμαστε: Μια εσωτερική ματιά στους συγγραφείς και τους σταθμούς εργασίας τους Ποιοι είμαστε: Ένα εσωτερικό Κοιτάξτε τους συγγραφείς και τους σταθμούς εργασίας τους Έχουμε όλοι μια μεγάλη ποικιλία ρυθμίσεων ηλεκτρονικών υπολογιστών και ο καθένας από εμάς έχει μια μοναδική ροή εργασίας που μας κρατά παραγωγική. Ελάτε μαζί μας καθώς βάζουμε τους πιο ιερούς χώρους μας για να δείτε! το πρώτο κόστος ζωής του κόσμου. Για να συνεχίσουμε να γράφουμε περιεχόμενο με πλήρη (ή και μερική) βάση χρόνου, πρέπει να πληρώσουμε ανάλογα με το κόστος ζωής όπου ζούμε ή θα κάνουμε κάτι άλλο. Είναι βασικό οικονομικό: η εργασία πρέπει να αντισταθμιστεί.
Αυτή τη στιγμή, η διαφήμιση είναι το μόνο μοντέλο εσόδων που μπορεί να αναμένεται αξιόπιστα και επιτρέπει στους ψηφιακούς δημοσιογράφους να αναμένουν εύλογα να κερδίσουν τα προς το ζην. Οι περισσότερες διαφημίσεις δεν εξυπηρετούνται απευθείας από τον ιστότοπο, αλλά μέσω δικτύου τρίτου μέρους. Υπάρχουν πάρα πολλά από αυτά να αναφερθούν σε μια ενιαία, πλήρη λίστα, αλλά δύο από τα μεγαλύτερα είναι το Google AdSense και Tribal Fusion.
Οι ιστότοποι πληρώνονται βάσει του αριθμού των ατόμων που βλέπουν τις διαφημίσεις (αποκαλούμενες εμφανίσεις και μετρούνται σε χιλιάδες επισκέπτες) ή λιγότερο συχνά σχετικά με τον αριθμό των ατόμων που κάνουν κλικ στις διαφημίσεις (γνωστές ως πληρωμή ανά κλικ ή κόστος ανά κλικ) . Αυτό σημαίνει ότι τα έσοδα των ιστότοπων εξαρτώνται άμεσα από το πόσοι άνθρωποι βλέπουν αυτές τις διαφημίσεις.
Έτσι, είναι πολύ απλό. Οι άνθρωποι πηγαίνουν σε ιστότοπους. Προβάλλουν το περιεχόμενο, αλλά και τις διαφημίσεις που συνοδεύουν το περιεχόμενο. Οι παραγωγοί περιεχομένου πληρώνονται. Λειτουργεί .
Αλλά ασυνήθιστα, είναι επίσης ένα μοντέλο εσόδων στο οποίο οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν να πληρώσουν χρησιμοποιώντας τεχνολογικά μέσα. Αυτό γίνεται όλο και πιο κοινό, με σχεδόν το 10% της συνολικής κυκλοφορίας Ιστού να προέρχεται από υπολογιστές με αυτό το awful plugin ενεργοποιημένο. Δεδομένου ότι οι χρήστες Adblock τείνουν να είναι αρκετά τεχνολογικά προσόντα, αυτό επηρέασε δυσανάλογα τις ιστοσελίδες τεχνολογίας και τυχερών παιχνιδιών.
Σχεδόν το 47% της βάσης χρηστών του Joystiq είχε εγκαταστήσει το Adblock. Η ιστοσελίδα Destructoid των συναδέλφων είχε παρόμοιους αριθμούς, ενώ σχεδόν το ήμισυ των αναγνωστών τους χρησιμοποίησε το AdBlock. Για την ArsTechnica, είναι κοντά στο 40%.
Αυτό σήμαινε, όπως επεσήμανε ο παπάς Niero, ιδρυτής της Destructoid, ότι οι τόποι πρέπει να εργάζονται δύο φορές πιο σκληρά για να κερδίσουν το ίδιο εισόδημα. Αλλά τα προβλήματα με το AdBlock δεν είναι μόνο οικονομικά. Η χρήση του είναι επίσης βαθιά ανήθικη.
Σκέψου το. Οι ιστότοποι προσφέρουν δωρεάν περιεχόμενο με την προσδοκία ότι οι αναγνώστες τους θα κάνουν το σωστό πράγμα και θα δουν τις διαφημίσεις που συνοδεύουν το περιεχόμενο. Είναι ακριβώς το ίδιο με το κούρεμα. Ο κουρέας θα σας χαρίσει ευτυχώς μια μικρή πλάτη και πλευρές, επειδή ξέρει ότι μόλις βάλει τα κλιπ μακριά, θα τον πληρώσετε για τις υπηρεσίες του. Ένας ταξιττής είναι αρκετά ευτυχισμένος για να σας οδηγήσει στο σπίτι γιατί ξέρει ότι όταν φτάσει στον προορισμό σας, θα τον πληρώσετε. Και ως επί το πλείστον, θεωρείται εξαιρετικά απαράδεκτο (και παράνομο) να παραλείψετε να πληρώσετε για το κούρεμα ή την καμπίνα σας.
Λοιπόν, γιατί είναι κάπως αποδεκτό να παραλείψετε να πληρώσετε για το περιεχόμενο που καταναλώνετε, ειδικά όταν υπάρχει η ίδια προσδοκία πληρωμής; Ειλικρινά δεν το γνωρίζω. Πιστέψτε με, σκέφτηκα. Έχω τραβήξει το μυαλό μου και έχω περάσει ώρες συζητώντας το ίδιο το θέμα με ανθρώπους που διαφωνούν εντελώς με την άποψή μου. Εξακολουθώ να μην μπορώ να σκεφτώ έναν τρόπο με τον οποίο η χρήση του AdBlock είναι διαφορετική από τη δυσκαμψία ενός οδηγού ταξί.
Τα ηθικά διλήμματα της χρήσης του AdBlock, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η χρήση του είναι τελικά αυτοκαταστροφή. Το να πληρώνουν οι δημοσιογράφοι λιγότερα χρήματα δεν έχει ως αποτέλεσμα να παράγουν καλύτερα περιεχόμενο, σε μεγαλύτερες ποσότητες. Αντίθετα, μας βάζει σε έναν δρόμο προς έναν θλιβερό, καταθλιπτικό κόσμο όπου το περιεχόμενο είναι λεπτότερο, λιγότερο ενδιαφέρον και λιγότερο επικίνδυνο.
Μια φυλή στο κάτω μέρος
Είναι δύσκολο να δούμε τι αντίκτυπο έχει η AdBlock στην ποιότητα του περιεχομένου που παράγεται. Για λόγους που είναι απολύτως κατανοητοί, λίγες δημοσιεύσεις έχουν τη συνήθεια να απελευθερώνουν στατιστικά στοιχεία για κάθε άρθρο. Στην πραγματικότητα, από όλα τα blogs και τις ιστοσελίδες ειδήσεων που διάβασα, το Business Insider είναι το μόνο που δημοσιεύει δημοσίως πόσες επιτυχίες λαμβάνει κάθε κομμάτι.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες επιτακτικές αποδείξεις ότι η AdBlock έχει αρνητικές επιπτώσεις σε ό, τι περιεχόμενο είναι κερδοφόρο και όχι.
Το παιχνίδι Journo Pros είναι ένα εξαιρετικά μυστικό messageboard με αποκλειστική ιδιότητα μέλους που αποτελείται κυρίως από υψηλόβαθμα άτομα στα μέσα παιχνιδιού. Το περιεχόμενό του διαρρεύστηκε από μέλη του κινήματος GamerGate γύρω στο 2014.
Σε ένα νήμα, η συζήτηση μετατράπηκε σε μαζικές απολύσεις στο IGN και στη μεταγενέστερη συνοδεία των GameSpy, 1UP και UGO, η οποία συνέβη τον Ιούνιο του 2014. Περισσότερα από ένα άτομα είχαν σχολιάσει ποια απώλεια θα ήταν 1UP, δεδομένης ιδίως της αξιοσημείωτης ποιότητας τα χαρακτηριστικά τους. Σε ό, τι αφορά τα τυχερά παιχνίδια, είναι σχεδόν όπως θα συνέβαινε εάν οι New York Times κλείσουν τις πόρτες του. Ο William O'Neal, τότε συντάκτης στο TechRadar, ο οποίος τώρα είναι επικεφαλής της Softonic, απαντούσε ουσιαστικά ότι «τα μεγάλα χαρακτηριστικά δεν κάνουν χρήματα».
Έχει ένα σημείο. Οι ιστοσελίδες τυχερού παιχνιδιού που αποκομίζουν κέρδη από τη δημοσιογραφία μεγάλου μεγέθους είναι, με μια λέξη, εξαιρετικές . Πίστεψέ με. Πολλοί έχουν δοκιμάσει και η μεγάλη πλειοψηφία έχουν αποτύχει, με τον Πολύγωνο να αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα του τελευταίου. Αποβίωσαν ένα σημαντικό κομμάτι του μακρόπνοου προσωπικού τους το 2014.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι υπάρχει έλλειψη ζήτησης για μεγάλη δημοσιογραφία. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει έλλειψη ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για μεγάλη δημοσιογραφία, ακόμη και σε μια βιομηχανία που εξελίσσεται εξίσου με το παιχνίδι. Όταν το ήμισυ του αναγνωστικού χώρου ενός δικτυακού τόπου δεν επιθυμεί να υποστηρίξει αυτόν τον ιστότοπο ακόμη και αν κοιτάξει τις διαφημίσεις, το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι οι ιδιοκτήτες θα είναι πιο συντηρητικοί με αυτό που δημοσιεύουν - και λιγότερο πρόθυμοι να αναλάβουν κινδύνους.
Δεν είναι απλώς μια μεγάλη δημοσιογραφία που έχει χτυπήσει. Σε ολόκληρο τον ιστό, παρατηρήθηκε μια αισθητή πτώση των προτύπων, καθώς οι δημοσιογράφοι πληρώνονται λιγότεροι και παρατείνονται περαιτέρω καθώς πρέπει να κάνουν το έργο των πρόσφατα απολυμένων συναδέλφων τους.
Με συντριπτική πλειοψηφία, αυτό έχει εκδηλωθεί ως λεπτό περιεχόμενο, ανακαινισμένα δελτία τύπου και ανέντιμοι τίτλοι linkbait: το trifecta όλων των λανθασμένων με το Διαδίκτυο το 2015.
Αλλά δεν αναφέρομαι μόνο σε μικρότερους, λιγότερο καθιερωμένους ιστότοπους. Μια συνοπτική περιήγηση μέσω του Google δείχνει ότι οι άνθρωποι απογοητεύονται από όσους αρέσουν στο The Independent (καθιερωμένο χαρτί Broadsheet) και ακόμη και στο BBC, το οποίο προβάλλει διαφημίσεις σε επισκέπτες από το εξωτερικό του Ηνωμένου Βασιλείου για τη χρήση παραπλανητικών τίτλων Linkbait με τίτλο Upworthy.
Αχρηστεύοντας @ Ανεξάρτητη επειδή διατηρεί τα σκουπίδια linkbait Re-Tweeting Buzzfeed από το @ thei100
- Mike Butcher (@mikebutcher) στις 7 Οκτωβρίου 2014
Όταν οι συγγραφείς συνεχίζουν να πιέζονται, αυτή η τάση θα επιδεινωθεί. Όπως πηγαίνει η παλιά παροιμία, αν πληρώνετε φιστίκια, παίρνετε μόνο πιθήκους. Αλλά σίγουρα ένα μέρος της ευθύνης αξίζει να βρίσκεται στα πόδια των εκδοτών και των παραγωγών περιεχομένου, έτσι;
Δεν είμαστε Άγγελοι
Κάρτες στο τραπέζι: Είμαι μεροληπτική ως κόλαση. Έχω ένα σκυλί σε αυτόν τον αγώνα. Βρίσκω το AdBlock απόλυτα και απόλυτα δυσάρεστο. Αδικαιολόγητα βλάπτει τους παραγωγούς περιεχομένου και αποτελεί παράγοντα που συμβάλλει στο πόσο δύσκολο είναι να κερδηθεί το περιεχόμενο στο διαδίκτυο και η επακόλουθη ομογενοποίηση και εξασθένιση της online δημοσιογραφίας.
Είναι απίστευτα εύκολο να κατηγορήσουμε τους χρήστες που χρεώνουν για τα δεινά της εκδοτικής βιομηχανίας. Εύκολο, αλλά βασικά τεμπέλης. Αυτή η κοσμοθεωρία αγνοεί το γεγονός ότι υπάρχουν μερικά έντονα προβλήματα με τον τρόπο λειτουργίας της διαφήμισης στο διαδίκτυο. Ο φίλος μου και ο συνάδελφός μου Mihir Patkar έγραψαν ένα απίστευτο κομμάτι Οι εκδότες πρέπει να σταματήσουν να χτυπήσουν για τον Adblock Οι εκδότες πρέπει να σταματήσουν να χτυπήσουν για το Adblock Το Ad-blocking μοιάζει με μια φυσική επιλογή για κάθε καταναλωτή, λόγω ενός απλού λόγου: ενόχληση. Διαβάστε περισσότερα σχετικά με αυτό νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα και σας συνιστώ πραγματικά να το ελέγξετε. Αλλά αν θέλετε να διαβάσετε την άποψή μου για την κατάσταση, διαβάστε παρακάτω.
Αλλά πρώτα, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι η ειρωνεία ενός συγγραφέα που διαμαρτύρεται για τα διαφημιστικά δίκτυα δεν μου χάθηκε. Είναι λίγο σαν να είμαι οδηγός φορτηγού και να έχει πρόβλημα με τη μηχανή εσωτερικής καύσης. Αλλά ας το αντιμετωπίσουμε: όλοι συμφωνούν ότι υπάρχει ένα τεράστιο περιθώριο βελτίωσης στον κόσμο της διαδικτυακής διαφήμισης και κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με το status quo.
Υπήρξε ένας τεράστιος αριθμός πραγματικά δυσάρεστων πράξεων που έγιναν από τα μεγάλα διαφημιστικά δίκτυα που το έκαναν την εμπιστοσύνη των χρηστών και των εκδοτών. Πέρυσι, δημοσίευσα ένα κομμάτι για τον Kyle και τον Stan Meet Kyle And Stan, ένας νέος εφιάλτης Malvertising Γνωρίστε τον Kyle And Stan, έναν νέο εφιάλτη Malvertising Διαβάστε περισσότερα, το οποίο ήταν ένα ιδιαίτερα κακόβουλο κακόβουλο λογισμικό που διανεμήθηκε μέσω παλαιών νόμιμων διαφημιστικών δικτύων.
Τα διαφημιστικά δίκτυα κατηγορούνται επίσης ότι συνεργάζονται με την NSA στο πρόγραμμά τους Prism Τι είναι το PRISM; Όλα όσα πρέπει να ξέρετε τι είναι PRISM; Όλα όσα πρέπει να ξέρετε Ο Οργανισμός Εθνικής Ασφάλειας στις Η.Π.Α. έχει πρόσβαση σε όσα δεδομένα αποθηκεύετε με παρόχους υπηρεσιών των ΗΠΑ, όπως το Google Microsoft, το Yahoo και το Facebook. Είναι επίσης πιθανό να παρακολουθεί το μεγαλύτερο μέρος της κυκλοφορίας που διαχέεται σε όλη την ... Read More, η οποία είδε δισεκατομμύρια των χρηστών του Διαδικτύου να έρχονται κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας. Για να μην αναφέρουμε ότι όλη η τρέχουσα ενσάρκωσή τους βασίζεται στην παρακολούθηση της δραστηριότητας του Διαδικτύου των ανθρώπων, προκειμένου να προσαρμόσουν καλύτερα τις διαφημίσεις τους.
Και τότε, υπάρχει το αναμφισβήτητο γεγονός ότι πολλές αγγελίες έχουν πραγματικό αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο ένας δικτυακός τόπος είναι έμπειρος και σπάνια προς το καλύτερο. Από αργούς χρόνους φόρτωσης σελίδας, σε αναδυόμενα παράθυρα, σε διαφημίσεις βίντεο. κάθε ένα από αυτά τα πράγματα χρησιμεύει μόνο για να ενοχλήσει και να αποξενώσει τους χρήστες.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να θυμωθώ τα διαφημιστικά δίκτυα. Πιστέψτε με, εξαρτώμαι από τις διαφημίσεις για να βάλω φαγητό στο τραπέζι και συχνά βρίσκομαι ανυπότακτος για το γεγονός ότι είμαι εξαρτημένος από αυτούς.
Όλοι συμφωνούν ότι η βιομηχανία διαδικτυακής διαφήμισης έχει μεγάλη ανάγκη μεταρρύθμισης. Αλλά δεν συμφωνούν όλοι εκεί που πρέπει να προέλθει αυτή η μεταρρύθμιση.
Από πολλές απόψεις, ορισμένες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις πραγματοποιούνται από ιστότοπους που είναι δυσαρεστημένοι με τον τρόπο με τον οποίο η εμπειρία των χρηστών τους από το περιεχόμενό τους είναι τόσο βαθιά στρεβλωμένη από την παρουσία κακής διαφήμισης. Οι ιστότοποι μπορούν να ψηφίσουν με τα πόδια τους και να επιλέξουν τα είδη διαφήμισης που εμφανίζουν.
Για παράδειγμα, θα πιέσετε σκληρά για να βρείτε μια αυτόματη διαφήμιση βίντεο στο MakeUseOf. Παίρνουμε μια προορατική προσέγγιση στις διαφημίσεις που εμφανίζουμε εδώ, και στα δύο χρόνια που έχω εργαστεί για αυτόν τον ιστότοπο, δεν έχω δει μια ενιαία αγγελία που σκέφτηκα ότι ήταν παραπλανητική ή σεξουαλικά ακατάλληλη. Εάν, με την ευκαιρία, βρήκαμε μια απαράδεκτη αγγελία, θα λάβουμε αμέσως μέτρα για να την καταργήσουμε.
Αλλά τελικά, η μεγαλύτερη αλλαγή στη βιομηχανία της διαφήμισης θα προέλθει από τους καταναλωτές.
Είναι μόνο θέμα χρόνου πριν τα σπασίματα της καμήλας και τα διαφημιστικά δίκτυα θα αναγκαστούν να μεταρρυθμιστούν ως αποτέλεσμα της συντριπτικής πίεσης των ανθρώπων που εγκαθιστούν το AdBlock.
Αλλά ανεξάρτητα από το τι νιώθεις σχετικά με τα δίκτυα διαφήμισης, είναι αναμφισβήτητο ότι οι παραγωγοί περιεχομένου επηρεάζονται δυσανάλογα από την απόφαση να μην βλέπουν διαφημίσεις. Δεν είμαστε κακοί άνθρωποι. Δουλεύουμε σκληρά και θέλουμε να παράγουμε πράγματα που οι άνθρωποι απολαμβάνουν να διαβάζουν και να παρακολουθούν. Αλλά πρέπει επίσης να βάλουμε φαγητό στο τραπέζι.
Μπορεί να υπάρξει ένας ευτυχισμένος συμβιβασμός; Ετσι νομίζω. Νομίζω ότι είναι δυνατό για τους καταναλωτές να βλέπουν καλές, διακριτικές διαφημίσεις, χωρίς να σκληρύνουν τους παραγωγούς περιεχομένου. Αλλά πρέπει να συνεργαστούμε. Οι ιστότοποι πρέπει να ενεργούν κάθε φορά που μια απαράδεκτη διαφήμιση εκτελείται στον ιστότοπό τους και αρνούνται να συνεργαστούν με δίκτυα που ασχολούνται με την υποτιμητική δραστηριότητα. Αλλά ταυτόχρονα, οι καταναλωτές πρέπει να ασκήσουν πίεση στις εταιρείες και τα δίκτυα διαφήμισης για να σέβονται την ιδιωτική τους ζωή και την εμπειρία των χρηστών τους.
Για λόγους δικαιοσύνης, το AdBlock Plus επιτρέπει στους χρήστες να επιτρέπουν τη διαφήμιση «αποδεκτή» και «διακριτική». Αυτό μπορεί να ενεργοποιηθεί και να απενεργοποιηθεί όπως ο ίδιος θεωρεί κατάλληλο. Ωστόσο, ο κυνικός ανησυχεί για το γεγονός ότι το AdBlock Plus έχει δημιουργηθεί ως gatekeeper σε ιστότοπους που κερδίζουν εισόδημα. Αυτή είναι μια τεράστια θέση εξουσίας, και αυτή που είναι αναποτελεσματικά ανεξάρτητη επίβλεψη.
Επιπλέον, οι ανησυχίες μου σχετικά με το AdBlock Plus επιδεινώνονται όταν θεωρείτε ότι έχουν οικονομικό κίνητρο να επιτρέψουν ορισμένες διαφημίσεις και να μπλοκάρουν άλλους. Στις δικές τους Συχνές ερωτήσεις, απαντούν στην ερώτηση για το πώς κερδίζουν χρήματα με "Πληρώνουμε με μερικά μεγαλύτερα ακίνητα που εξυπηρετούν μη ενοχλητικές διαφημίσεις που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία" Αποδεκτές διαφημίσεις ".
Ο φίλος μου, ο διευθύνων σύμβουλος της ScraperWiki, Francis Irving, περιέγραψε κάποτε την τρισδιάστατη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ διαφημιζόμενων, χρηστών και δημιουργών περιεχομένου ως «πόλεμο». Ίσως να μην κάνει λάθος. Σε αυτό το σημείο, αξίζει να εξεταστεί εάν υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις στη διαφήμιση.
Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις;
Το μεγάλο πράγμα για τη διαφήμιση είναι ότι είναι πάρα πολύ μια λύση 'One Size Fits All' όπως και καμία άλλη.
Διαφημιστικά έργα. Όπου και αν βρίσκεστε από την άποψη του αναγνώστη ή του σταδίου εξέλιξής σας, η διαφήμιση μπορεί να σας επιτρέψει να αρχίσετε να κερδίζετε χρήματα από το περιεχόμενό σας. Είναι επίσης ένα μοντέλο που επαναλήφθηκε με επιτυχία σε εκατομμύρια διαφορετικούς ιστότοπους. Ένα άλλο σημαντικό πλεονέκτημα της διαφήμισης είναι ότι είναι εγγενώς προβλέψιμο. Αποκτήστε τη συνολική επισκεψιμότητα σας, αφαιρέστε εκείνους που χρησιμοποιούν adblock, διαιρέστε με 1000 και πολλαπλασιάστε με το CPM και θα έχετε μια ιδέα για το ποσό που θα κερδίσετε τον συγκεκριμένο μήνα.
Ως αποτέλεσμα, παραμένει το πιο αποτελεσματικό και δημοφιλές μοντέλο εσόδων για το Διαδίκτυο. Αλλά υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις;
Λοιπον ναι. Το πρόβλημα είναι ότι είτε δεν είναι επεκτάσιμοι είτε δεν μπορούν να επαναληφθούν ή απλώς δεν είναι βιώσιμοι για όλους. Έχω γράψει γι 'αυτά στο παρελθόν με το κομμάτι μου για εναλλακτικούς τρόπους για να κερδίσουν χρήματα δημιουργικού περιεχομένου 4 Ασυνήθιστοι τρόποι για τη δημιουργία εσόδων από το δημιουργικό σας περιεχόμενο 4 Ασυνήθιστοι τρόποι δημιουργίας εσόδων από το δημιουργικό σας περιεχόμενο Είστε δημιουργικός άνθρωπος; Ίσως είστε συγγραφέας μυθοπλασίας ή ερευνητικός δημοσιογράφος; Η δημιουργία εσόδων από τη δουλειά σας είναι δύσκολη. Ακολουθούν τέσσερις από τους καλύτερους τρόπους για τη δημιουργία εσόδων από περιεχόμενο χωρίς διαφήμιση. Διαβάστε περισσότερα χωρίς διαφήμιση, καθώς και στο κομμάτι μου για δημοσιεύσεις που έχουν αποφύγει το μοντέλο εσόδων διαφημίσεων Banners Begone: Πώς οι αναγνώστες υποστήριξαν αυτές τις τρεις ιστοσελίδες Ξεκίνησαν τα διαφημιστικά banners: Πώς οι αναγνώστες υποστήριξαν αυτές τις τρεις ιστοσελίδες Πώς να επιβιώσουν σε έναν κόσμο post-banner-advert; Δείτε πώς δύο δημοφιλείς ιστότοποι το κατάφεραν. Διαβάστε περισσότερα . Με συντριπτική πλειοψηφία, βράζουν κάτω από το crowdfunding (συμπεριλαμβάνω και τον Patreon εδώ) και μικρο-δωρεές.
Το πρόβλημα με το crowdfunding είναι ότι, παρά τον αξιέπαινο αριθμό επιτυχιών του - με το $ 500, 000 που έθεσε η Penny Arcade στο KickStarter είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα - δεν είναι απλώς μια επαναλαμβανόμενη, κλιμακούμενη ή προβλέψιμη λύση.
Εάν δεν είστε καθιερωμένος δημοσιογράφος ή συγγραφέας με μια φανταστική λεγεώνα των οπαδών, οι πιθανότητες να έχετε αρκετά χρήματα για να γράψετε με πλήρη απασχόληση είναι αρκετά λεπτή. Ακόμα και για μεγαλύτερες δημοσιεύσεις ή συγγραφείς, δεν είναι εγγυημένο αν θα καταφέρετε να πείσετε αρκετούς αναγνώστες να δωρίσουν για να σας κρατήσουν επιπλέουν.
Επίσης, τα paywalls υποφέρουν από το ίδιο πρόβλημα. Εάν είσαι οι Times του Λονδίνου ή οι New York Times, θαυμάσιος. Έχετε πιθανώς ένα αρκετά μεγάλο αναγνωστικό κοινό και ένα αρκετά ισχυρό εμπορικό σήμα για να αρχίσετε να χρεώνετε το περιεχόμενό σας. Αλλά εάν είστε ένα μικρό ή άλλως άγνωστο δημιουργικό, τότε θα προσπαθήσετε να πάρετε τους ανθρώπους να ανοίξουν τα πορτοφόλια τους.
Οι μικρο-δωρεές είναι ακόμη λιγότερο βιώσιμη επιλογή. Αυτές οι υπηρεσίες επιτρέπουν στους θεατές να «συμβουλεύουν» τους συγγραφείς των εργασιών που απολαμβάνουν, συνήθως σε ποσότητες μόλις λίγων λεπτών. Το Flattr είναι ένα από τα πιο αξιοσημείωτα παραδείγματα αυτών των ιστότοπων, με χιλιάδες εγγεγραμμένους χρήστες. Ωστόσο, είμαι ακόμα να βρω κάποιον που κατάφερε να ζήσει από αυτούς.
Αλλά δεν είμαι εντελώς κυνικός. Υπάρχει μια υπηρεσία, στη Σλοβακία από όλα τα μέρη, που έχει εφαρμόσει το Spotify Spotify Μουσική Streaming: Ο ανεπίσημος οδηγός Spotify Music Streaming: Ο ανεπίσημος οδηγός Spotify είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία μουσικής streaming γύρω. Εάν δεν είστε βέβαιοι πώς να το χρησιμοποιήσετε, αυτός ο οδηγός θα σας οδηγήσει μέσα από την υπηρεσία, καθώς και να προσφέρει μερικές κρίσιμες κορυφαίες συμβουλές. Διαβάστε περισσότερα μοντέλο κατανάλωσης για δημοσίευση στο διαδίκτυο. Ονομάζεται Piano Media και επιτρέπει στους πελάτες να έχουν πρόσβαση σε διαδικτυακό περιεχόμενο υψηλής περιεκτικότητας σε σλοβακική γλώσσα από 60 ακίνητα έναντι αμοιβής 3, 90 ευρώ μηνιαίως. Για ιστότοπους που έχουν εγγραφεί στο Πιάνο, αυτό ακυρώνει αποτελεσματικά τον αντίκτυπο του adblock.
Αλλά το πλεονέκτημα του Πιάνο δεν περιορίζεται μόνο στο να χτυπάει το AdBlock στο δικό του παιχνίδι. Έχει δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να ζουν από το γράψιμο σε μια γλώσσα που έχει ένα πενιχρό οκτώ εκατομμύρια ομιλητές. Για να το βάλετε αυτό στο πλαίσιο, αυτό είναι περίπου ο ίδιος αριθμός ανθρώπων που επισκέπτονται το MakeUseOf σε μια εβδομάδα.
Θα ήθελα να δω το Πιάνο να κάνει το άλμα από τα Καρπάθια στον υπόλοιπο κόσμο; Απολύτως. Θα ήμουν πρόθυμος να πληρώσω 20 δολάρια το μήνα για να υποστηρίξω τους δημιουργούς περιεχομένου και να μην βλέπω διαφημίσεις, οπουδήποτε; Και πάλι, απολύτως. Αλλά κανείς δεν το έχει κατασκευάσει ακόμα. Έτσι, εν τω μεταξύ, είμαστε κολλημένοι με τη διαφήμιση ως το μοναδικό κλιμακωτό, επαναλαμβανόμενο και προβλέψιμο μοντέλο για δημοσίευση στο διαδίκτυο. Το μόνο που λειτουργεί.
Είμαστε σε ένα πούλμαν στο δρόμο
Το Διαδίκτυο βρίσκεται σε μια κρίσιμη στιγμή στην ανάπτυξή του και εξαρτάται από εμάς να αποφασίσουμε τι θέλουμε να μοιάζει σε λίγα χρόνια.
Από τη μια πλευρά, έχουμε έναν κόσμο όπου οι δημιουργοί περιεχομένου δεν αποζημιώνονται για το έργο τους. Όπου είναι σχεδόν αδύνατο να κερδίσουμε τα προς το ζην γράφοντας βαθιά, πρωτότυπη και επικίνδυνη δημοσιογραφία. Όπου οι μόνοι άνθρωποι που κερδίζουν χρήματα είναι εκείνοι που καταφεύγουν σε ταπεινωτικές τακτικές σύνδεσης στο δόλωμα (a la ViralNova) και ξαναγράφοντας πράγματα που είδαν στο Reddit (a la Mail Online). Όπου δεν υπάρχει κίνητρο κέρδους για τη δημιουργία ενδιαφέρουσας, μακροχρόνιας δημοσιογραφίας ή για τη δημιουργία υπέροχων έργων τέχνης.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν εξαπατούν τους ανθρώπους που γράφουν το Διαδίκτυο. Όπου οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν από την αμφισβήτηση του status quo και από τη σύνταξη ενημερωμένης και διερευνημένης δημοσιογραφίας. Όπου οι κινηματογραφιστές, οι μουσικοί και οι συγγραφείς αντισταθμίζονται επαρκώς.
Ξέρω τι κόσμο θέλω, και είμαι πρόθυμος να βάλω τα λεφτά μου όπου είναι το στόμα μου. Εσυ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ?
Φωτογραφία Credits: Απόρριψη επιχειρηματία Via Shutterstock, Angry Driver με λογαριασμούς δολαρίων (Konstantin Sutyagin - Shutterstock), Wage Slip σε σημειωματάριο με μαύρο στυλό στο φόντο (Phil.Tinkler - Shutterstock), Ενόχληση σχεδιαστής χειρονομώ μπροστά από το φορητό υπολογιστή στο γραφείο της (wavebreakmedia ),