Είτε αγοράζετε έναν νέο υπολογιστή είτε δημιουργείτε το δικό σας, θα υποβληθείτε σε πολλά ακρωνύμια και τυχαίους αριθμούς. Μπορεί να είναι δύσκολο να κοπεί από το cruft και να πάρετε τις σημαντικές πληροφορίες. Αυτό το άρθρο είναι εδώ για να βοηθήσει.
Αυτός ο οδηγός είναι διαθέσιμος για λήψη ως δωρεάν PDF. Κατεβάστε το περιεχόμενο του υπολογιστή σας: Η ιστορία κάθε συστατικού που πρέπει να ξέρετε τώρα . Μη διστάσετε να αντιγράψετε και να μοιραστείτε αυτό με τους φίλους και την οικογένειά σας.Πάω να βουτήξω σε κάθε σημαντικό συστατικό μέσα σε έναν σύγχρονο υπολογιστή. Θα εξηγήσω τι κάνει, την ιστορία της, τις σημαντικές προδιαγραφές που πρέπει να καταλάβετε και ποιοι είναι οι κύριοι παίκτες.
Θα μάθετε τι πρέπει να λάβετε υπόψη όταν αγοράζετε ένα - είτε ως μέρος υπολογιστή είτε ως ξεχωριστό στοιχείο.
Επομένως, χωρίς περαιτέρω χέρια, ας ξεκινήσουμε.
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ
Ένα (πολύ) σύντομο ιστορικό των CPU
Θα δείτε συχνά ότι οι άνθρωποι περιγράφουν την κεντρική μονάδα επεξεργασίας (CPU) ως τον εγκέφαλο ενός υπολογιστή. Είναι λάθος. η CPU δεν είναι ο εγκέφαλος του υπολογιστή - είναι ο υπολογιστής με την πιο κυριολεκτική έννοια της λέξης. Είναι το στοιχείο που κάνει τον υπολογισμό.
Κάθε εντολή που στέλνετε στον υπολογιστή σας - είτε πρόκειται για πλήκτρο, για κλικ με ποντίκι είτε για περίπλοκη εντολή γραμμής εντολών - μετατρέπεται σε δυαδική μορφή και αποστέλλεται στη CPU για να αντιμετωπιστεί. Η CPU εκτελεί μια σειρά απλών μαθηματικών λειτουργιών που όταν γίνονται χιλιάδες φορές το δευτερόλεπτο μπορούν να παράγουν εκπληκτικά πολύπλοκα αποτελέσματα. Στη συνέχεια, η CPU εκδίδει τις δικές της εντολές στο λειτουργικό σύστημα, οι οποίες μπορεί να είναι τόσο απλές όσο "προσθέστε το γράμμα K όπου είναι η είσοδος" ή "επιλέξτε το αρχείο που κινείται πάνω από το ποντίκι" ή τόσο σύνθετο όσο το "solve Pi".
Ενώ η ανάπτυξη της CPU έχει ρίζες που πηγαίνουν πίσω στο άβακα - μια συσκευή που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά περισσότερο από χίλια χρόνια BCE - η αυγή της σύγχρονης προσωπικής πληροφορικής ξεκινά με την κυκλοφορία του 1978 ενός από τα πρώτα εμπορικά διαθέσιμα μάρκες 16-bit: Intel 8086 μικροεπεξεργαστής. Ο διάδοχος του 8086, το 8088 επιλέχθηκε για χρήση στον πρώτο υπολογιστή IBM. Η κληρονομιά του 8086 αισθάνεται σήμερα, κάθε εντολή γραμμένη για ένα 8086 έχει ένα ισοδύναμο σε οποιοδήποτε σύγχρονο chip της Intel και μπορεί ακόμα - θεωρητικά - να τρέξει.
Σε μια CPU, υπάρχουν δισεκατομμύρια τρανζίστορ: μικροσκοπικά κυκλώματα πυριτίου ικανά να μετατρέψουν ή να ενισχύσουν ένα ηλεκτρικό σήμα. Αυτά αποτελούν τη βάση για όλα όσα κάνει η CPU. Μέσω του έργου χιλιάδων έξυπνων επιστημόνων και μηχανικών, αυτό το δίκτυο μικροσκοπικών ηλεκτρονικών δημιουργεί το λειτουργικό σύστημα και τον περιηγητή ιστού που χρησιμοποιείτε για να δείτε αυτήν την ανάρτηση. Η ισχύς μιας CPU εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον αριθμό των τρανζίστορ στο κύκλωμα της.
Νόμος του Moore Τι είναι ο νόμος του Moore και τι έχει να κάνει με εσάς; [MakeUseOf Εξηγεί] Τι είναι ο νόμος του Moore, και τι έχει να κάνει με σας; [Η επεξήγηση του MakeUseOf] Η κακή τύχη δεν έχει καμία σχέση με το νόμο του Moore. Εάν αυτή είναι η σχέση που είχατε, το συγχέετε με το νόμο του Murphy. Ωστόσο, δεν ήσουν μακριά από το νόμο του Moore και το νόμο του Murphy ... Διαβάστε περισσότερα, το οποίο έχει κρατηθεί σχεδόν αληθινό από τη δεκαετία του '70, διατυπώθηκε από τον Gordon E. Moore, έναν από τους συνιδρυτές της Intel. Αναφέρει ότι ο αριθμός των τρανζίστορ ανά τετραγωνική ίντσα του κυκλώματος θα διπλασιάζεται κάθε δύο χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η CPU στον υπολογιστή σας σήμερα είναι πιο ισχυρή από μια αρχική Intel 8086.
Ανεξάρτητα από αυτή τη διαφορά στην ισχύ - και είναι μια τεράστια διαφορά - υπάρχει μια σαφής γραμμή από το 8086 μέσω των διαφόρων μάρκες Pentium στη σειρά Core i που η Intel πωλεί σήμερα. Το 8086 ήταν το τσιπ που οδήγησε στον υπολογιστή όπως το ξέρουμε.
Μέγεθος CPU: Τα ζωτικά στατιστικά στοιχεία
Οι κατασκευαστές φορητών υπολογιστών δεν διαφημίζουν τα εμπορεύματά τους λέγοντας πόσα τρανζίστορ βρίσκονται στη CPU. Αντίθετα, μιλούν για ταχύτητα ρολογιού, πόσους πυρήνες έχει και ποιο μοντέλο CPU είναι. Υπάρχουν επίσης μερικές λιγότερο συζητημένες τεχνικές προδιαγραφές που έχουν σημασία. Ήταν απλός να συγκρίνετε τις CPU: μεγαλύτεροι αριθμοί ισοδυναμούν με καλύτερες επιδόσεις. Αυτό δεν συμβαίνει πλέον. Τώρα πρέπει να εξετάσετε μερικά διαφορετικά πράγματα.
Η πιο κοινή προδιαγραφή CPU είναι η ταχύτητα ρολογιού. Είναι απλώς ένα μέτρο για το πόσες λειτουργίες μπορεί να κάνει μία CPU ανά δευτερόλεπτο. Όλοι οι άλλοι είναι ίσοι, μεγαλύτεροι είναι καλύτεροι. Το πρόβλημα είναι ότι όλα τα άλλα είναι σπάνια ίσα.
Η μεγαλύτερη ανάπτυξη της CPU κατά την τελευταία δεκαετία ήταν ο πολλαπλασιασμός των προσιτών CPU πολλαπλών πυρήνων. Μια πολλαπλών πυρήνα CPU έχει πολλαπλούς επεξεργαστές σε ένα ενιαίο τσιπ. Ένας διπλού πυρήνα έχει δύο επεξεργαστές, ένας quad-core έχει τέσσερα και ούτω καθεξής. Κάνει διαισθητική αίσθηση ότι περισσότεροι πυρήνες ισοδυναμούν με περισσότερη ισχύ και αυτό ισχύει για ορισμένες εργασίες. για άλλους δεν είναι.
Το πλεονέκτημα μιας CPU πολλαπλών πυρήνων είναι ότι επιτρέπει την εκτέλεση εργασιών παράλληλα. Εάν η εργασία που κάνετε στον υπολογιστή σας είναι κάτι σαν κωδικοποίηση βίντεο που μπορεί εύκολα να παραλληλιστεί, τόσο περισσότερους πυρήνες τόσο το καλύτερο. Κάθε επεξεργαστής μπορεί να εργαστεί για την απόδοση ενός μόνο πλαισίου κάθε φορά και να τα συνδυάσει στο τέλος. Ένας τετραπλός πυρήνας δεν θα είναι τέσσερις φορές ταχύτερος από έναν επεξεργαστή ενός πυρήνα, επειδή τίποτα με μικροεπεξεργαστές δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται, αλλά θα είναι σημαντικά ταχύτερο. Ωστόσο, οι παράλληλες εργασίες εισάγουν πολλή επιπλέον εργασία για τους προγραμματιστές λογισμικού. Οι εργασίες που είναι πιο δύσκολο για τους προγραμματιστές να παραλληλιστούν - όπως οι υπολογισμοί που βασίζονται στα παιχνίδια υπολογιστών - συχνά δεν βλέπουν πολλούς να επωφελούνται από επεξεργαστές πολλαπλών πυρήνων.
Ανάλογα με το τι προσπαθείτε να κάνετε, ένας επεξεργαστής διπλού πυρήνα $ 300 μπορεί να είναι τόσο γρήγορος, αν όχι ταχύτερος, από ένα quad-core $ 500. Αν αγοράζετε έναν υπολογιστή, σκεφτείτε προσεκτικά για το τι το χρησιμοποιείτε πριν να ξοδέψετε μερικές εκατοντάδες δολάρια σε επιπλέον πυρήνες από τους οποίους δεν θα επωφεληθείτε ποτέ.
Ενώ τα ονόματα μοντέλων είναι απλώς μια ετικέτα που δίνεται από τον κατασκευαστή, μπορούν να αποκαλύψουν πολλά για τις πρόσθετες λειτουργίες που διαθέτει μια CPU. Για παράδειγμα, ένα τεράστιο μέρος της διαφοράς μεταξύ CPU μεσαίας και υψηλής τεχνολογίας της Intel είναι το μέγεθος της κρυφής μνήμης. Η μνήμη cache είναι μνήμη στην CPU όπου μπορεί να αποθηκεύσει οδηγίες. Η CPU μπορεί να τραβήξει τις εντολές από την προσωρινή μνήμη πολύ πιο γρήγορα από ό, τι μπορεί από οπουδήποτε αλλού, τόσο μεγαλύτερη είναι η μνήμη cache, τόσο το καλύτερο.
Σημαντικοί παίκτες
Η Intel δεν είναι η μόνη εταιρεία που παράγει επεξεργαστές, αν και είναι η μεγαλύτερη. Οι προηγμένες μικροσυσκευές - γνωστότερο ως AMD - και οι τεχνολογίες VIA επίσης παράγουν επεξεργαστές x86. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, τα τσιπ της AMD ήταν στην πραγματικότητα ανώτερες από την Intel, αλλά αυτό άλλαξε με τη σειρά Core i.
Για άλλες συσκευές όπως τα smartphones, η CPU συνήθως ενσωματώνεται με κάποια από τα άλλα στοιχεία σε ένα ενιαίο τσιπ. Η Qualcomm, η Texas Instruments και η Samsung είναι μερικοί από τους πολλούς μεγάλους κατασκευαστές συσκευών συστήματος-on-a-chip.
CPU με μια ματιά
Η CPU είναι το κομμάτι του υπολογιστή που κάνει τον πραγματικό υπολογισμό. Ενώ ήταν εύκολο να επιλέξετε το καλύτερο CPU - πηγαίνετε για αυτό με τους μεγαλύτερους αριθμούς! - η αύξηση της επεξεργασίας πολλαπλών πυρήνων έχει αλλάξει. Σε γενικές γραμμές, όσο υψηλότερη είναι η ταχύτητα ρολογιού, τόσο πιο γρήγορη είναι μια CPU και όσο ευκολότερη είναι μια παράλληλη εργασία, τόσο μεγαλύτερο είναι το πλεονέκτημα των CPU πολλαπλών πυρήνων. Ακόμη και όταν δύο CPU έχουν πολύ παρόμοιες ταχύτητες ρολογιού και τον ίδιο αριθμό πυρήνων, υπάρχουν άλλοι παράγοντες που παίζουν. Το μέγεθος της προσωρινής μνήμης είναι ένα από τα πιο σημαντικά και είναι συχνά ο παράγοντας διαφοροποίησης μεταξύ CPU μεσαίας και υψηλής τεχνολογίας. Και πάλι, το μεγαλύτερο είναι καλύτερο.
Μητρική πλακέτα
Επιτρέψτε μου να σας συστήσω στη μητρική μου πλακέτα
Αν κατασκευάζετε τον υπολογιστή σας, η μητρική πλακέτα θα είναι ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά που θα επιλέξετε. Εάν αγοράζετε ένα, δεν θα περιλαμβάνονται ακόμη και στο φύλλο προδιαγραφών. Η μητρική πλακέτα είναι η πλακέτα τυπωμένου κυκλώματος (PCB) που συνδέει όλα τα άλλα στοιχεία μαζί. Έχει επίσης πολλές πρόσθετες θύρες και συνδέσεις - όπως USB, θύρες I / O και HDMI σε πολλές περιπτώσεις - που είναι κοινές σε κάθε υπολογιστή.
Πριν από τον μικροεπεξεργαστή, η ιδέα ότι ένας υπολογιστής θα ταιριάζει σε ένα ενιαίο PCB ήταν γελοίο. Ήταν απλά πάρα πολύ μεγάλα με πάρα πολλά διαφορετικά μέρη. Με τον μικροεπεξεργαστή, κατέστη δυνατό για ολόκληρο τον υπολογιστή να στεγάζεται μέσα σε μια μικρή θήκη. Όλα τα εξαρτήματα θα συνδεθούν χρησιμοποιώντας ένα ξεχωριστό PCB. Η σύγχρονη μητρική πλακέτα εξελίχθηκε λογικά από αυτά τα πρώιμα PCB.
Yo Motherboard So Much Spec
Οι μητρικές δεν έχουν σημαντική άμεση επίδραση στην απόδοση. Είναι η σύνδεση που επιτρέπει στα υπόλοιπα εξαρτήματα να δουλέψουν. Ωστόσο, καθορίζουν ποια στοιχεία μπορείτε να συμπεριλάβετε στον υπολογιστή σας και επομένως επηρεάζουν έμμεσα την απόδοσή του.
Οι μητρικές έρχονται σε διάφορα μεγέθη με τις περιπτώσεις που ταιριάζουν. Τα περισσότερα είναι σχεδιασμένα από το πρότυπο ATX. Η μικρότερη μητρική πλακέτα που διατίθεται συνήθως είναι η mini-ITX 170 χιλ. X 170 χιλ. Και η μεγαλύτερη είναι η ATX Workstation ATX 356 χιλ. X 425 χιλ. Υπάρχουν διάφορα μεγέθη μεταξύ τους.
Όσο μεγαλύτερη είναι η μητρική πλακέτα, τόσο περισσότερες θύρες θα έχει. Αν προσπαθείτε να δημιουργήσετε έναν εξαιρετικά ισχυρό υπολογιστή, θα χρειαστείτε περισσότερες θύρες για να συνδέσετε πολλές κάρτες γραφικών, terabyte αποθήκευσης και αμέτρητα ραβδιά μνήμης RAM. Εάν χτίζετε απλώς ένα PC home DIY Προϋπολογισμός HTPC Media Center Δημιουργήστε και δώστε τον προϋπολογισμό σας DIY Προϋπολογισμός HTPC Media Center Δημιουργία και Giveaway Κατασκευάσαμε ένα υπο-$ 400 ακόμη ενεργειακά αποδοτικό κέντρο μέσων HTPC που τρέχει το Ubuntu. Τώρα, το δίνουμε μακριά. Διαβάστε περισσότερα, μπορείτε να ξεφύγετε με μια πολύ μικρότερη μητρική πλακέτα και πολύ λιγότερα πρόσθετα εξαρτήματα.
Οι περισσότερες μητρικές έχουν αρκετές τυπικές εσωτερικές θύρες. Υπάρχει πάντα υποδοχή CPU, υποδοχές RAM και θύρες για τη σύνδεση των καλωδίων σε μονάδες αποθήκευσης. Όλες εκτός από τις μικρότερες μητρικές έχουν υποδοχές Peripheral Component Interconnect Express (PCIe).
Οι υποδοχές PCIe έρχονται σε μερικές παραλλαγές που σας επιτρέπουν να συνδέσετε διαφορετικές περιφερειακές συσκευές. Οι κάρτες βίντεο, οι ασύρματες κάρτες και οποιαδήποτε άλλη εσωτερική επέκταση συνδέονται κανονικά με μια υποδοχή PCIe. Υπάρχουν διαφορετικά μεγέθη υποδοχών PCIe που προσφέρουν διαφορετικό αριθμό συνδέσεων στην CPU. Όσο μεγαλύτερη είναι η υποδοχή, τόσο περισσότερες πληροφορίες μπορεί να αποστείλει και να λάβει ανά δευτερόλεπτο.
Τα τέσσερα μεγέθη είναι x1, x4, x8 και x16. Ο αριθμός αντιπροσωπεύει τον αριθμό των συνδέσεων ή των λωρίδων. Στις ισχυρές κάρτες γραφικών θα χρειαστεί μια υποδοχή PCIe x16, ενώ μια ασύρματη κάρτα θα χρειαστεί μόνο μια υποδοχή x4 ή ακόμα και μία υποδοχή x1.
Οι μητρικές κάρτες παρέχουν επίσης εξωτερικές θύρες. Η είσοδος USB, η είσοδος / έξοδος ήχου και βίντεο, το Ethernet και διάφορες άλλες συνδέσεις είναι όλα στάνταρ.
Εάν αγοράζετε μια μητρική πλακέτα, θα πρέπει να επιλέξετε ένα με βάση τη συμβατότητά της με την CPU που θέλετε να χρησιμοποιήσετε, πόσο μεγάλη θέλετε να είναι ο υπολογιστής σας και πόση επεκτασιμότητα χρειάζεστε. Οι διαφορετικές μητρικές υποστηρίζουν διαφορετικές επεξεργαστές. Για παράδειγμα, μια CPU της Intel δεν θα λειτουργήσει σε μητρική πλακέτα που υποστηρίζει επεξεργαστές AMD. Μεταξύ του μεγέθους και της επεκτασιμότητας υπάρχει συνήθως μια ισορροπία που πρέπει να βρεθεί. Για παράδειγμα, εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε δύο κάρτες βίντεο παράλληλα, θα χρειαστείτε τουλάχιστον δύο PCIe x16 και αυτή η απόφαση εξαλείφει άμεσα σχεδόν οποιαδήποτε μητρική πλακέτα μικρότερη από μια τυπική κάρτα ATX.
Αν αγοράζετε έναν πλήρως κατασκευασμένο υπολογιστή, όλες οι δυνατότητες της μητρικής πλακέτας θα αναφέρονται στη συνολική προδιαγραφή του υπολογιστή.
Σημαντικοί παίκτες
Οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές μητρικών καρτών για τους καταναλωτές είναι η ASUS και η τεχνολογία Gigabyte. Και οι δύο αποτελούν μητρικές πλακέτες για επεξεργαστές Intel και AMD σε διάφορα μεγέθη με διαφορετικούς συνδυασμούς θυρών. Εάν χρειάζεστε κάτι για έναν ισχυρό υπολογιστή τυχερού παιχνιδιού ή ένα HTPC, κάθε εταιρεία θα είναι σε θέση να την παράσχει. Οι μεγάλοι κατασκευαστές πλήρως κατασκευασμένων υπολογιστών συχνά κάνουν τις δικές τους μητρικές να συνδέουν τα στοιχεία τους.
Μητρικές με μια ματιά
Εάν χτίζετε έναν υπολογιστή, η μητρική πλακέτα έχει σημασία. Εάν αγοράζετε ένα, δεν θα γνωρίζετε καν ότι υπάρχει. Είναι το PCB που συνδέει όλα τα εξαρτήματα του υπολογιστή σας με την CPU. Υπάρχουν διαφορετικά μεγέθη διαθέσιμα με διαφορετικές εσωτερικές και εξωτερικές θύρες. Μια υποδοχή CPU, υποδοχές RAM και συνδέσεις αποθήκευσης είναι όλα τα πρότυπα. Οι υποδοχές PCIe έρχονται σε όλες εκτός από τις μικρότερες πλακέτες. Η επιλογή μίας μητρικής πλακέτας προϋποθέτει την επιλογή μιας που λειτουργεί με τη CPU που θέλετε να χρησιμοποιήσετε και έχει αρκετές θύρες για όλα τα άλλα συστατικά που θέλετε να προσθέσετε.
ΕΜΒΟΛΟ
Τυχαία και σύγχυση: Εισαγωγή στη μνήμη του υπολογιστή
Η μνήμη τυχαίας προσπέλασης (RAM) - συχνά αναφέρεται μόνο ως μνήμη - είναι όπου η CPU αποθηκεύει τα πράγματα στα οποία λειτουργεί ή είναι πιθανό να λειτουργήσει σύντομα. Αυτό διαφέρει από την αποθήκευση, όπως οι σκληροί δίσκοι, όπου τα δεδομένα διατηρούνται επ 'αόριστον.
Η διαφορά μεταξύ της μνήμης και της αποθήκευσης εξαρτάται κυρίως από τον τρόπο πρόσβασης στα δεδομένα. Σε έναν φυσικό σκληρό δίσκο, η ταχύτητα που μπορούν να ανακτηθούν τα δεδομένα εξαρτάται από το πού φυλάσσονται. Οι δίσκοι μπορούν να γυρίζουν τόσο γρήγορα και ο βραχίονας του αναγνώστη πρέπει να μετακινηθεί σε διαφορετικά σημεία. Με τη μνήμη RAM, όλα τα δεδομένα μπορούν να διαβαστούν εξίσου γρήγορα ανεξάρτητα από το πού αποθηκεύονται πραγματικά. Η άλλη σημαντική διαφορά είναι ότι η μνήμη RAM είναι πτητική, τα δεδομένα αποθηκεύονται μόνο όταν υπάρχει δύναμη που τρέχει μέσω αυτής. Αυτός είναι ένας περιορισμός που οι σκληροί δίσκοι δεν έχουν.
Η ταχύτητα του RAM είναι αυτό που το καθιστά τόσο σημαντικό. Μπορεί να είναι 100.000 φορές γρηγορότερο για την CPU να έχει πρόσβαση στα δεδομένα που διατηρούνται σε μνήμη RAM σε σύγκριση με την ανάκτηση από σκληρό δίσκο. Όταν χρησιμοποιείτε μια εφαρμογή, ό, τι και αν εργάζεστε αντιγράφεται από τη μονάδα σκληρού δίσκου στη μνήμη RAM όταν την ανοίγετε. Κάθε φορά που κάνετε εσείς ή η εφαρμογή κάνει κάτι, η CPU τραβά τις πληροφορίες που χρειάζονται σχετικά με το αρχείο από το αντίγραφο στη μνήμη RAM αντί για το αντίγραφο στο σκληρό δίσκο. Όταν αποθηκεύετε το αρχείο, αντιγράφεται στο σκληρό δίσκο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χάνετε τα αρχεία όταν ο υπολογιστής σας καταρρεύσει - η μνήμη RAM δεν μπορεί να αποθηκεύσει πληροφορίες χωρίς να περνάει από το ρεύμα.
Αν εξαντλήσετε χώρο στη μνήμη RAM, ο υπολογιστής σας επιβραδύνει δραματικά. Η CPU πρέπει να αντλήσει πληροφορίες από τους πολύ βραδύτερους σκληρούς δίσκους και όχι από τη μνήμη. Η ανεπαρκής μνήμη RAM είναι μία από τις κύριες αιτίες της επιβράδυνσης του υπολογιστή.
Δεν RAMbling: Ποια είναι τα στατιστικά στοιχεία
Η μνήμη RAM μπορεί να είναι μία από τις πιο συγκεχυμένες συνιστώσες. Οι περισσότερες λίστες στο Amazon μοιάζουν με κάποιον που έριξε μια αριθμομηχανή σε ένα μπολ με αλφάβητο-σπαγγέτι. Δεν είναι τόσο κακό όσο φαίνεται.
Πρώτον, υπάρχει μέγεθος RAM το οποίο μετράται σε gigabytes. Είναι ακριβώς αυτό που μοιάζει: ένα μέτρο για το πόσα πράγματα μπορούν να κρατηθούν στη μνήμη RAM. Υπάρχει πάντα ένα gigabyte ή δύο RAM που απαιτείται για το λειτουργικό σύστημα, αλλά οτιδήποτε επιπλέον είναι ελεύθερο για χρήση από οποιαδήποτε εφαρμογή που το χρειάζεται. Όσο περισσότερη μνήμη RAM, τόσο καλύτερα, αν και δεν είναι πιθανό να χρειαστείτε το μέγιστο που μπορεί να υποστηρίξει το λειτουργικό σας σύστημα. Τα τελευταία χρόνια, η αποδεκτή βασική γραμμή ήταν 8 GB μνήμης RAM. Οι περισσότεροι χρήστες δεν θα χρειαστούν περισσότερα. Αν κάνετε πολλά επεξεργασμένα ή τυχερά παιχνίδια πολυμέσων, τα 16 GB ή 32 GB δεν ξεφεύγουν από την ερώτηση.
Την τελευταία δεκαετία, υπήρξαν τρεις γενιές μνήμης RAM: DDR, DDR2 και DDR3. Τη στιγμή της γραφής, το DDR3 είναι η τρέχουσα γενιά, αλλά το DDR4 έρχεται μαζί στα επόμενα χρόνια. Το DDR σημαίνει διπλό ρυθμό δεδομένων. Κάθε γενιά έχει διπλασιάσει τον ρυθμό μεταφοράς δεδομένων του προηγούμενου. Αν δεν έχετε έναν παλιό υπολογιστή που πρέπει να αντικαταστήσετε τη μνήμη RAM, δεν πρέπει καν να κοιτάξετε τίποτα που δεν είναι DDR3 (ή αν διαβάζετε αυτό σε 5 χρόνια, DDR4).
Στη συνέχεια, υπάρχει ταχύτητα μεταφοράς. Αυτό είναι το πόσο γρήγορα η CPU μπορεί να τραβήξει δεδομένα από τη μνήμη RAM. Είναι συνήθως μετριέται σε MHz, και περιορίζεται από τη μητρική πλακέτα. Η μνήμη DDR3 RAM κανονικά θα έχει ταχύτητα μεταξύ 1066 και 2400 MHz. Αυτό αντιπροσωπεύει τη συνολική ταχύτητα μεταφοράς και όχι την πραγματική ταχύτητα ρολογιού μνήμης. Η ταχύτητα ρολογιού μνήμης RAM είναι κανονικά μεταξύ 133 MHz και 300 MHz. η φαινομενική ταχύτητα είναι πολύ υψηλότερη λόγω του αυξημένου διπλασιασμού του ρυθμού δεδομένων που λαμβάνετε με τις επόμενες γενιές του DDR RAM. Όπως και με την CPU, ταχύτερη είναι καλύτερη, αλλά υπάρχουν και άλλες εκτιμήσεις.
Τέλος, υπάρχει η τιμή CL που αποτελεί μέτρο της λανθάνουσας κατάστασης της μνήμης RAM. Αντιπροσωπεύει τον αριθμό των κύκλων ρολογιού που χρειάζεται για την επιστροφή των δεδομένων που ζητούνται από το χρήστη. Όσο πιο χαμηλός είναι ο αριθμός CL, τα ταχύτερα δεδομένα επιστρέφονται. Με το DDR3, είναι γενικά μεταξύ 6 και 16 κύκλων ρολογιού. Οι τιμές CL συσχετίζονται τυπικά με την ταχύτητα μεταφοράς: όσο υψηλότερη είναι η ταχύτητα μεταφοράς, τόσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση. Αυτό καθιστά ένα εμπόριο μεταξύ της συνολικής ταχύτητας RAM και της λανθάνουσας μνήμης RAM.
Σημαντικοί παίκτες
Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ των μεγαλύτερων κατασκευαστών μνήμης RAM και των πιο δημοφιλών καταναλωτικών εταιρειών. Η Samsung είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τους αγοράζεται από άλλους κατασκευαστές και όχι από τακτικούς καταναλωτές. Η Corsair, η Kingston και η Crucial είναι οι μεγαλύτερες μάρκες καταναλωτών μνήμης RAM. Υπάρχουν επίσης μικροί κατασκευαστές που κάνουν μνήμη RAM ειδικά για παιχνίδια όπως το G.SKILL.
RAM με μια ματιά
Η μνήμη RAM είναι όπου η CPU αποθηκεύει όλα όσα πιθανόν να λειτουργήσει σύντομα. Τα αρχεία και οι εφαρμογές αντιγράφονται από την αποθήκευση στη μνήμη, ώστε να μπορούν να προσπελαστούν γρήγορα. Η ανεπαρκής μνήμη RAM είναι μία από τις πιο κοινές αιτίες επιβράδυνσης του υπολογιστή. Η επιλογή μνήμης RAM είναι ευκολότερη από την επιλογή μιας CPU. Κατ 'αρχάς, χρειάζεστε τουλάχιστον 8 gigabytes, περισσότερο αν κάνετε εντατική εργασία RAM. Τι μνήμη RAM που επιλέγετε είναι λίγο λιγότερο. Όσο ταχύτερη είναι η μνήμη RAM, τόσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση. Αυτές οι δύο τιμές χονδρικού εμπορίου. Εάν δημιουργείτε τον δικό σας υπολογιστή, δείτε τι RAM συνιστάται για το πώς σχεδιάζετε να το χρησιμοποιήσετε. Εάν αγοράζετε από έναν σημαντικό κατασκευαστή ηλεκτρονικών υπολογιστών όπως η Apple ή η Dell, η μνήμη RAM θα είναι σχεδόν σίγουρα απολύτως επαρκής.
HDD / SSD
Περιστροφή κατά την αποθήκευση
Οι μονάδες σκληρού δίσκου (HDD) και πιο πρόσφατα οι SSD (SSD) είναι η άλλη πλευρά του συστήματος αποθήκευσης μνήμης. Αποτελούν την κύρια μέθοδο αποθήκευσης μεγάλων όγκων ψηφιακών δεδομένων.
Οι σκληροί δίσκοι χρησιμοποιούν ένα περιστρεφόμενο μαγνητικό δίσκο για την αποθήκευση δυαδικών δεδομένων. Ένας βραχίονας αιωρείται πάνω από το δίσκο και διαβάζει την πολικότητα του μαγνητικού πεδίου. Οι αλλαγές σε αυτό αντιστοιχούν σε δυαδικές, χωρίς αλλαγές στα δυαδικά δυαδικά ψηφία. Οι πρώτοι σκληροί δίσκοι αναπτύχθηκαν από την IBM τη δεκαετία του 1950. Ήταν μια φθηνότερη αντικατάσταση για προηγούμενες και πιο αργές μορφές αποθήκευσης, όπως κασέτες. Οι πρώην σκληροί δίσκοι ήταν τεράστιοι: η θήκη του IBM 350 RAMAC ήταν το μέγεθος δύο ψυγείων. Είχε μια εκπληκτική χωρητικότητα 3, 75 MB.
Από τότε τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά. Οι σκληροί δίσκοι υψηλότερης χωρητικότητας που είναι διαθέσιμοι σήμερα μπορούν να χωρέσουν οκτώ terabytes δεδομένων και να χωρέσουν σε οποιαδήποτε θύρα μονάδας δίσκου 3, 5 ". Τα SSD έχουν επίσης αρχίσει να γίνονται πιο εμφανή.
Τα πρώτα μοντέρνα SSD άρχισαν να φτάνουν στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Υπήρχαν τεχνολογίες στερεάς κατάστασης πριν από αυτό, αλλά ήταν πιο κοντά στη μνήμη RAM από την αποθήκευση. Σε αντίθεση με τη μνήμη RAM, τα SSD διατηρούν τα δεδομένα ακόμα και όταν δεν έχουν τρέξει να τρέχουν μέσω αυτών (διαβάστε περισσότερα για το πώς λειτουργούν τα SSDs Πώς λειτουργούν οι μονάδες SSD; τι είναι τα SSD, πώς λειτουργούν και λειτουργούν τα SSD, γιατί τα SSD είναι τόσο χρήσιμα και το σημαντικότερο μειονέκτημα των SSD. Τα SSD χρησιμοποιούν ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα για την αποθήκευση δεδομένων αντί για ένα μαγνητικό δίσκο. Είναι σημαντικά ταχύτερα από τους σκληρούς δίσκους εξαιτίας αυτού. Το flip-side είναι ότι είναι πολύ πιο ακριβό και έχουν χαμηλότερες χωρητικότητες (εδώ είναι μερικά από τα καλύτερα SSDs για να αγοράσετε αυτή τη στιγμή 5 από τις καλύτερες μονάδες σκληρού δίσκου 128GB & 256GB για να αγοράσετε τώρα 5 από τα καλύτερα 128GB & 256GB στερεά Κρατικές μονάδες δίσκου για να αγοράσετε τώρα Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να παραλάβετε το πρώτο (ή δεύτερο ή τρίτο) SSD. Το ερώτημα είναι ποιο; Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000, χρησιμοποιήθηκαν μόνο σε υπολογιστές υπερσύγχρονων υπολογιστών, επειδή οι τακτικοί χρήστες δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά το ασφαλισμένο κόστος για μια λογική, αλλά όχι εξαιρετική, αύξηση της ταχύτητας.
Τα SSD έχουν επίσης ορισμένα άλλα μικρά πλεονεκτήματα. Χρησιμοποιούν λιγότερη ισχύ και, επειδή δεν έχουν κινούμενα εξαρτήματα, τρέχουν σιωπηλά χωρίς δονήσεις. Επίσης, δεν μπορούν να σκουπίσουν τα δεδομένα τους με ένα μεγάλο μαγνήτη. Αυτό το καθιστά τόσο κατάλληλο για τηλέφωνα και άλλες κινητές συσκευές.
Καθώς το κόστος μειώθηκε και οι ικανότητες αυξήθηκαν, όλο και περισσότεροι κατασκευαστές τις χρησιμοποίησαν στις συσκευές τους, γεγονός που οδήγησε περαιτέρω στην καινοτομία και στη μείωση των τιμών. Για παράδειγμα, από το 2007 η Apple είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής SSD στον κόσμο. Σχεδόν κάθε συσκευή που κάνουν τώρα έρχεται με ένα SSD ως πρότυπο.
Παρόλο που καθίστανται πιο συνηθισμένες ως κύρια συσκευή αποθήκευσης σε φορητούς υπολογιστές υψηλής τεχνολογίας, τα SSD εξακολουθούν να μην έχουν αντικαταστήσει τα σκληρά δίσκους ως το κύριο μέσο αποθήκευσης για τους περισσότερους υπολογιστές. Παρόλο που μπορείτε να πάρετε ένα με μια αξιοπρεπή χωρητικότητα κάτω από $ 100, τα SSDs υψηλής χωρητικότητας είναι μια τάξη μεγέθους πιο ακριβά από έναν συγκρίσιμο σκληρό δίσκο. Τα άτομα που κατασκευάζουν τους δικούς τους υπολογιστές συχνά χρησιμοποιούν και τα δύο: ένα μικρό SSD για το λειτουργικό σύστημα και στη συνέχεια ένα μεγάλο σκληρό δίσκο για αποθήκευση αρχείων.
Είναι ακόμη δυνατό να αποκτήσετε υβριδικούς δίσκους. Αυτοί είναι σκληροί δίσκοι με ενσωματωμένο μικρό SSD. Τα πιο προσβάσιμα αρχεία στον σκληρό δίσκο μετακινούνται στο SSD, ώστε να μπορούν να επωφεληθούν από την ταχύτερη ταχύτητα ανάγνωσης.
Αποθήκευση (Stat) Πόλεμοι
Για την αποθήκευση, το κύριο κράτος που έχει σημασία είναι η ικανότητα. Όπως με τη μνήμη, μετράται σε gigabytes (GB), αλλά οι μεγαλύτερες μονάδες δίσκου θα μετρηθούν σε terabytes (TB). Όσο μεγαλύτερη είναι η κίνηση, τόσο περισσότερο μπορεί να κρατήσει.
Οι σκληροί δίσκοι έχουν επίσης ταχύτητα περιστροφής. Οι περισσότερες κινήσεις στρέφονται είτε σε 5400 είτε σε 7200 περιστροφές ανά λεπτό. Όσο ταχύτερα μια μηχανή περιστρέφεται, τόσο τα ταχύτερα δεδομένα μπορούν να διαβαστούν από αυτήν - οι δίσκοι υψηλής απόδοσης μπορούν να σπάσουν μέχρι και 15.000 σ.α.λ. Στις 7200 σ.α.λ., οι οδηγοί γενικά κοστίζουν ένα μικρό ασφάλιστρο σε βραδύτερους δίσκους της ίδιας χωρητικότητας.
Σημαντικοί παίκτες
Η πλειοψηφία των σκληρών δίσκων κατασκευάζονται από τρεις μόνο εταιρείες: τη Seagate, τη Western Digital και την Toshiba. Μεταξύ των τριών από αυτούς, έχουν αποκτήσει σχεδόν κάθε άλλο κατασκευαστή. Ακόμα και μεγάλα ονόματα όπως η Samsung έχουν πουλήσει τα τμήματα σκληρού δίσκου σε ένα από τα τρία.
Οι μεγάλοι κατασκευαστές SSD είναι κυρίως οι ίδιοι με την προσθήκη της SanDisk, οι οποίοι έχουν κάνει κάρτες SD για φορητές συσκευές εδώ και χρόνια και οι κατασκευαστές RAM των καταναλωτών, Crucial και Corsair.
Αποθήκευση με μια ματιά
Οι σκληροί δίσκοι και οι μονάδες SSD είναι η κύρια μέθοδος αποθήκευσης ψηφιακών δεδομένων. Οι σκληροί δίσκοι χρησιμοποιούνται για χωρητικότητα και SSD για απόδοση. Είναι δυνατό να συνδυάσετε και τα δύο σε έναν υπολογιστή, ώστε να μεγιστοποιήσετε τα οφέλη και να ελαχιστοποιήσετε τις αδυναμίες και των δύο. Με την αποθήκευση, θα πρέπει να έχετε ένα SSD, εάν η περιορισμένη αποθήκευση δεν αποτελεί πρόβλημα. Εάν χρειάζεστε την υψηλή χωρητικότητα, τότε η απόφαση γίνεται για σας, εκτός αν μπορείτε να αντέξετε οικονομικά μια γελοία πριμοδότηση.
GPU
Πρώτη ματιά στις μονάδες GPU
Οι Μονάδες επεξεργασίας γραφικών (GPU) είναι ένας εξειδικευμένος μικροεπεξεργαστής. Ενώ μια CPU μπορεί να έχει τέσσερις πυρήνες, μια GPU high-end θα έχει χιλιάδες. Αρχικά αναπτύχθηκαν για να παράγουν ένα γραφικό περιβάλλον χρήστη (GUI) σε μια οθόνη - έχουν σχεδιαστεί για να είναι εξαιρετικά αποδοτικές στο χειρισμό πολυγώνων - αλλά τώρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κάνουν πολύ περισσότερο λόγω του παράλληλου σχεδιασμού τους.
Η GPU έχει δύο κύριους τύπους: ενσωματωμένα γραφικά και κάρτες γραφικών PCIe. Ενσωματωμένα γραφικά, όπως η γραμμή γραφικών Intel HD, είναι ενσωματωμένα στο CPU. Οι κάρτες βίντεο, από την άλλη πλευρά, τείνουν να έχουν μια πολύ μεγαλύτερη GPU, με τη δική τους ψύξη και μνήμη RAM, τοποθετημένη σε μια κάρτα PCIe.
Τα συστήματα Arcade χρησιμοποίησαν πρόωρες πρόδρομες μονάδες GPU στη δεκαετία του 1970. Πριν οι GUI έγιναν συχνές σε υπολογιστές, οι επεξεργαστές ήταν καλά προετοιμασμένοι για τον έλεγχο της οθόνης. Όταν όλα αυτά που υπήρχαν στην οθόνη ήταν τριάντα λέξεις και ένας δρομέας που αναβοσβήνει, δεν υπήρχε ανάγκη για ξεχωριστό μικροεπεξεργαστή. Καθώς οι διεπαφές υπολογιστών εξελίχθηκαν και έγιναν πιο περίπλοκες στη δεκαετία του '80, έγινε αποδοτικότερη η εκφόρτωση γραφικών σε έναν εξειδικευμένο επεξεργαστή.
Οι GPU ήταν ιδιαίτερα σημαντικές για εργασίες που αφορούσαν την απόδοση 3D αντικειμένων. Οι πρώτες κάρτες βίντεο 3D προστέθηκαν στη δεκαετία του 1990 και ήταν οι πρόδρομοι των σύγχρονων GPU. Επανάφεραν ό, τι ήταν δυνατό με τους υπολογιστές και δημιούργησαν τα ψηφιακά εφέ και τη σύγχρονη βιομηχανία παιχνιδιών για PC.
Την περασμένη δεκαετία, υπήρξε ώθηση από τους κατασκευαστές GPU για τους προγραμματιστές λογισμικού να χρησιμοποιούν τις συσκευές τους ως επεξεργαστή γενικότερου σκοπού. Η παράλληλη αρχιτεκτονική των GPU τους καθιστά πολύ πιο αποδοτική από τις CPU σε ορισμένες εργασίες. Cracking passwords και bitcoin εξόρυξης Πώς μπορώ να προσδιορίσω τις καλύτερες GPUs για Bitcoin Mining; Πώς μπορώ να προσδιορίσω τις καλύτερες GPUs για την εξόρυξη Bitcoin; Πολύ πρόσφατα, έγραψα ένα άρθρο που αποκαλύπτει τα μειονεκτήματα της εξόρυξης Bitcoin. Πιο συγκεκριμένα, ένα σημαντικό μειονέκτημα της πραγματικής διαδικασίας εξόρυξης είναι η μάχη κόστους έναντι εσόδων, όπου μπορείτε να ξοδεύετε περισσότερα χρήματα ... Διαβάστε περισσότερα είναι δύο από τα πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι GPU πιο αποδοτικά από τις CPU. Χρησιμοποιώντας τη GPU για να επιταχύνει την πιο έντονη εργασία σε οποιοδήποτε πρόγραμμα, η CPU μπορεί να χειριστεί τα πάντα και όλο το σύστημα τρέχει γρηγορότερα. Όλο και περισσότερες επαγγελματικές εφαρμογές όπως το Final Cut Pro της Apple αρχίζουν να υποστηρίζουν την επιτάχυνση της GPU.
Κοιτάζοντας Sharp: Χαρακτηριστικά GPU
Οι πιο συνηθισμένες προδιαγραφές GPU είναι η ποσότητα και το είδος της γραφικής μνήμης RAM (GRAM) που διαθέτει και - αν αγοράζετε ξεχωριστά μια GPU - τη θύρα PCIe με την οποία συνδέεται. Η μνήμη RAM είναι εξίσου σημαντική για μια GPU όπως και για μια CPU. Τα ενσωματωμένα γραφικά χρησιμοποιούν τη μνήμη RAM του συστήματος, αλλά οι αποκλειστικές GPU έχουν τη δική τους. Υπάρχουν επίσης διάφορες γενιές GRAM. Το τρέχον είναι το GDDR5, αλλά μπορείτε να βρείτε ακόμα κάποιες κάρτες γραφικών GDDR4. Οι μονάδες GPU δεν είναι τόσο εντατικές όσο οι μονάδες CPU. Αν δεν χρησιμοποιείτε τον υπολογιστή σας για την αναπαραγωγή των νεώτερων παιχνιδιών ή της επεξεργασίας βίντεο, είναι απίθανο να τονίζετε ακόμη και μια GPU μεσαίας κατηγορίας. Δεν υπάρχει λόγος να πάτε στη θάλασσα και να ξοδεύετε χιλιάδες δολάρια σε μια κάρτα γραφικών που δεν θα επωφεληθείτε. Ακόμη και τα ενσωματωμένα γραφικά της Intel μπορούν να εκπέμπουν σε 1080p χωρίς να τσακώνονται.
Η κατάσταση με τις θύρες PCIe είναι παρόμοια. Η τρέχουσα γενιά είναι PCIe 3.0 και είναι διπλάσια από την προηγούμενη PCIe 2.1. Εάν δημιουργείτε τον δικό σας υπολογιστή, θα πρέπει να πάρετε μια κάρτα PCIe 3.0 και μια συμβατή μητρική πλακέτα. Αν αγοράζετε έναν προσυναρμολογημένο υπολογιστή, δεν θα ξέρετε τι χρησιμοποιείται η υποδοχή PCIe.
Σημαντικοί παίκτες
Οι NVIDIA και AMD είναι οι σημαντικότεροι παραγωγοί GPU, ενώ η Intel είναι ο κορυφαίος κατασκευαστής ολοκληρωμένων γραφικών. Η NVIDIA και η AMD πωλούν τα τσιπ γραφικών σε άλλους κατασκευαστές, όπως η ASUS ή η Gigabyte, οι οποίοι τις τοποθετούν σε κάρτες γραφικών προς πώληση στους καταναλωτές.
GPU με μια ματιά
Η GPU είναι ένας εξειδικευμένος μικροεπεξεργαστής με παράλληλη αρχιτεκτονική. Αρχικά σχεδιασμένα μόνο για την έξοδο ενός γραφικού περιβάλλοντος σε μια οθόνη, τώρα χρησιμοποιούνται για την επιτάχυνση άλλων υπολογισμών. Οι μονάδες GPU μπορούν είτε να ενσωματωθούν σε CPU είτε να τοποθετηθούν σε μια κάρτα PCIe. Οι GPU υψηλού επιπέδου υπερβαίνουν τις περισσότερες ανάγκες των χρηστών. Η πλειοψηφία των ανθρώπων μπορεί να πάρει με ενσωματωμένα γραφικά ή μια κάρτα μέσης εμβέλειας.
Αυτό δεν είναι όλοι οι λαοί
Αυτό το άρθρο έχει αγγίξει μόνο τα κύρια στοιχεία του υπολογιστή. Υπάρχουν όλα τα είδη βοηθητικών εξαρτημάτων όπως μονάδες παροχής ισχύος, ανεμιστήρες, συστήματα ψύξης νερού, ασύρματες κάρτες και δέκτες τηλεόρασης που δεν ανέφερα.
Ορισμένα από αυτά, όπως τα τροφοδοτικά, είναι ζωτικής σημασίας, ενώ άλλα, όπως οι ασύρματες κάρτες, προσθέτουν πρόσθετες λειτουργίες που είναι ωραίες αλλά όχι απαραίτητες. Ωστόσο, δεν παρέλειψα κανένα κοινό στοιχείο που συμβάλλει στον υπολογισμό - η πραγματική αριθμητική κρούστα που έχει ως αποτέλεσμα αυτή η ιστοσελίδα να είναι ανοιχτή σε μια οθόνη μπροστά σας.
Είτε αγοράζετε είτε κατασκευάζετε τον δικό σας υπολογιστή, ελπίζω ότι αυτό το άρθρο ήταν χρήσιμο.
Συντελεστές εικόνας: Konstantin Lanzet, Αρχείο Αρσεναλικού Αρχείου Κόκκινου Ποταμού των ΗΠΑ