Οι Γίγαντες της Βιομηχανίας Διασκέδασης έχουν ήδη πολύ μεγάλη δύναμη [Γνώμη]

Διαφήμιση

Τις τελευταίες εβδομάδες, το Διαδίκτυο έχει αγκαλιάσει την προτεινόμενη SOPA / PIPA Οι 4 μεγαλύτερες απογοητεύσεις τεχνολογίας του 2011 Οι 4 μεγαλύτερες απογοητεύσεις τεχνολογίας του 2011 Το περασμένο έτος ήταν μια επιτυχημένη χρονιά για αρκετές εταιρείες. Η Apple ξεκίνησε με επιτυχία ένα νέο iPad και iPhone, και τα δύο πωλούσαν σαν ζεστά κέικ. Η Google ξεκίνησε το Google+, ένα κοινωνικό δίκτυο που είμαστε όλοι χαρούμενοι ... Διαβάστε περισσότερα. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν αυτά τα μέτρα ως εξαιρετικά ισχυρά και ως εκ τούτου επικίνδυνα για τις επιχειρήσεις και τα άτομα σε απευθείας σύνδεση. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι θα συμφωνήσουν ότι αξίζει να προστατεύσει το εισόδημα των καλλιτεχνών, η ιστορία δείχνει ότι η βιομηχανία ψυχαγωγίας είναι κάπως υπερβολική με τις κατηγορίες τους για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Έτσι, η σκέψη να δοθεί περισσότερη δύναμη στις επιχειρήσεις αυτές χωρίς να διασφαλιστεί επαρκής έλεγχος για να διασφαλιστεί ότι δεν καταχρώνται η ισχύς τους είναι ψύχρανση.

Οι γίγαντες της βιομηχανίας ψυχαγωγίας έχουν ήδη μεγάλη δύναμη. Έχουν χρησιμοποιήσει κατηγορίες για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων για να καταστρέψουν τα μέσα διαβίωσης και τις επιχειρήσεις τόσο των αθώων όσο και των ένοχων, αλλά αντί να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά σε αθώα κόμματα, πολλές κυβερνήσεις επιδίδονται στη βιομηχανία ψυχαγωγίας και τους δίνουν μεγαλύτερη δύναμη. Γιατί θα το κάνουν αυτό; Λοιπόν, επειδή οι γίγαντες ψυχαγωγίας είναι ισχυροί κυβερνητικοί εκπρόσωποι. Γιατί είναι πρόβλημα; Λοιπόν, ας δούμε τι κάνουν με τις τρέχουσες εξουσίες τους, εμείς;

Πλημμελειών παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων

Πρόσφατα, ορισμένα βίντεο του YouTube που ανέβασα χαρακτηρίστηκαν ως παραβιάζοντα τα πνευματικά δικαιώματα κάποιου. Αυτά ήταν ιδιωτικά βίντεο παιδιών που τραγουδούσαν παραδοσιακά κάλαντα των Χριστουγέννων και προφανώς είχαν συλληφθεί σε μια αυτόματη καταγγελία εναντίον όποιον τολμά να φορτώσει κάτι με το ίδιο όνομα όπως κάτι που έκανε ένας από τους καλλιτέχνες τους. Μπορώ να κάνω έφεση, ωστόσο το YouTube υποδεικνύει έντονα ότι οι χρήστες δεν το κάνουν, καθώς ο λογαριασμός τους θα τιμωρηθεί εάν η προσφυγή αποτύχει (τι, το Gmail / Google Docs / Λογαριασμός Google Calendar); Είναι ένα αρκετά ισχυρό κίνητρο για να αφήσουμε αυτούς τους τύπους να ξεφύγουν με τις παγιδευμένες κατηγορίες τους περί πνευματικών δικαιωμάτων.

Ξέρω ότι το YouTube καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να αποζημιώσει τους καλλιτέχνες και να αποφύγει τις διαφορές, αλλά αισθάνομαι ότι η βιομηχανία εκμεταλλεύεται αυτή την εξουσία και θα συνεχίσει να το πράττει αφού έχει αποζημιωθεί οικονομικά για αυτό. Σημειώστε ότι αυτό συμβαίνει και στη συλλογή δικαιωμάτων χωρίς δικαιώματα. Ουσιαστικά, είναι μια απάτη ή μια μορφή καταδίωξης πνευματικών δικαιωμάτων. Μερικές φορές φαίνεται να ισχυρίζονται ότι παραβιάζουν πνευματικά δικαιώματα απλώς και μόνο για να είναι ενοχλητικές (και νομίζουν ότι είναι ανέφικτες).

Μετατρέποντας τους ISPs και τους Hosts Content σε Cops Copyrights

Στον ιδανικό κόσμο της βιομηχανίας ψυχαγωγίας, κάθε επιχείρηση στην αλυσίδα δημιουργίας και παράδοσης περιεχομένου θα προστατεύσει τα συμφέροντα της βιομηχανίας ψυχαγωγίας και θα είναι υπεύθυνη αν δεν συμμορφωθεί. Αυτό δεν είναι μια εφικτή ζήτηση, δεδομένου ότι οποιαδήποτε προσπάθεια συμμόρφωσης θα σήμαινε ότι οι επιχειρήσεις αυτές θα πρέπει να επιβάλουν γενικά μέτρα όπως το YouTube και την ταλαιπωρία πολλών από τους μη παραβατικούς πελάτες τους στη διαδικασία.

Επίσης, δεν θα ήταν ποτέ 100% αποτελεσματική, αφήνοντας τους φιλοξενούντες περιεχομένου και τους ISP να παραβιάζουν τις υποτιθέμενες ευθύνες τους. Και ποιος λέει ότι τα δικαιώματα της βιομηχανίας ψυχαγωγίας είναι πιο σημαντικά από αυτά των φιλοξενουμένων περιεχομένου, των παρόχων υπηρεσιών διαδικτύου και των νόμιμων πελατών αυτών των υπηρεσιών;

Ωστόσο, ανεξάρτητα από το αν τίθενται σε ισχύ οι νόμοι που επιβάλλουν την περαιτέρω προστασία πνευματικών δικαιωμάτων, η βιομηχανία ψυχαγωγίας ασκεί ήδη πίεση στους οικοδεσπότες περιεχομένου και τους παρόχους μέσω δικαστικών διαδικασιών.

Περιορισμός περιφερειακών αγορών και δικαιωμάτων των καταναλωτών Με DRM

Οι πάροχοι ψυχαγωγίας επιβάλλουν συνήθως περιφερειακούς περιορισμούς αγοράς και ελέγχους DRM (Digital Rights Management) στα προϊόντα σε μια προσπάθεια να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα, ακόμα και αν καθιστούν το προϊόν αυτό ακατάλληλο ή μη αγοραζόμενο για τον πελάτη. Τα παιχνίδια υπολογιστών, η ψηφιακή μουσική και τα βίντεο επηρεάζονται συχνά από το DRM (συμπεριλαμβανομένης της κωδικοποίησης περιοχής DVD), ενώ πολλές ψηφιακές λήψεις απλώς δεν είναι διαθέσιμες στους καταναλωτές λόγω της τοποθεσίας τους. Είναι η Adobe ενθαρρύνει ενεργά την διεθνή πειρατεία λογισμικού; [Γνωμοδότηση] Είναι η Adobe Ενεργός Ενθάρρυνση της Διεθνούς Πειρατείας Software; [Γνώμη] Διαθέτει η Adobe μια διεθνή τιμολογιακή πολιτική που δημιουργεί σκόπιμα διακρίσεις; Σίγουρα φαίνεται έτσι γιατί αν είστε έξω από τις ΗΠΑ, θα πρέπει συχνά να πληρώσετε πολύ περισσότερο για τα ίδια ακριβώς κομμάτια και ... Διαβάστε περισσότερα.

Οι πελάτες αναμένουν ότι μόλις αγοραστεί ένα στοιχείο, θα πρέπει να είναι δυνατή η χρήση αυτού του στοιχείου σε καθημερινές καταστάσεις δίκαιης χρήσης. Ωστόσο, αυτό συχνά δεν συμβαίνει και προκαλεί μεγάλη απογοήτευση των καταναλωτών. Οι παίκτες δεν μπορούν να παίξουν συγκεκριμένα παιχνίδια εκτός αν είναι συνδεδεμένοι, ενώ οι ταινίες του iTunes που έχουν μεταφορτωθεί σε φορητούς υπολογιστές δεν μπορούν να παιχτούν χρησιμοποιώντας μια μεγαλύτερη οθόνη. Μερικοί άνθρωποι αρχίζουν να αναρωτιούνται γιατί ενοχλούν να πληρώνουν για πράγματα που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Οι βιβλιοθήκες δυσκολεύονται να χορηγήσουν νόμιμα ψηφιακά βιβλία.

Αλλαγή των νόμων

Η επίμονη άσκηση πίεσης από τους γίγαντες της βιομηχανίας ψυχαγωγίας έχει οδηγήσει σε ποινικοποίηση της ψηφιακής λήψης υλικού που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Τι είναι το νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων πνευματικών δικαιωμάτων; Τι είναι ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων ψηφιακών μέσων; Διαβάστε περισσότερα (και διώξτε τους ανθρώπους για αδικήματα παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πόσο εύκολο είναι να θεωρηθεί ότι το λάθος πρόσωπο παραβιάζεται), τις επεκτάσεις πνευματικών δικαιωμάτων (εμποδίζοντας έργα που φτάνουν στο κοινό και γίνονται διαθέσιμα για προσαρμογές στη νέα τέχνη) επιβάλλοντας έτσι αυστηρούς νόμους περί πνευματικών δικαιωμάτων σε άλλες χώρες.

Πρόσφατα, οι ΗΠΑ έχουν επίσης λάβει για την έκδοση ανθρώπων που πιστεύεται ότι δεν έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα στη χώρα τους, στο όνομα της προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων για τη βιομηχανία ψυχαγωγίας.

Τι για τους μικρούς άντρες;

Δυστυχώς, οι ανεξάρτητοι καλλιτέχνες σπανίως και ανεπαρκώς αποζημιώνονται μέσω μεγάλων αντιπροσωπευτικών οργάνων. Επίσης, η προτεινόμενη νομοθεσία δεν μπορεί να τους αποκομίσει κανένα πραγματικό πλεονέκτημα για την προστασία του δικού τους υλικού. Πολύ ειλικρινά, οι περισσότερες χώρες δεν έχουν αναπτύξει ένα λειτουργικό μοντέλο προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας για την προστασία των δικαιωμάτων των μικρών παιδιών. Η Γαλλία, για παράδειγμα, φορολογεί εγγράψιμα μέσα όπως τα CD και τα DVD, αλλά τα έσοδα απλά πηγαίνουν στα μεγάλα ονόματα της βιομηχανίας ψυχαγωγίας. Στο τέλος, οι μεμονωμένοι καλλιτέχνες πρέπει να προσέξουν και να αναπτύξουν καλύτερα επιχειρηματικά μοντέλα για την ψηφιακή εποχή.

συμπέρασμα

Οι γίγαντες της βιομηχανίας ψυχαγωγίας έχουν πολλή δύναμη και επιζητούν συνήθως περισσότερα για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα. Επίσης, δεν έχουν απορίες κατά του αποκλεισμού των συμφερόντων των άλλων ανθρώπων στην απειλή των δικών τους. Δεν θέλω να τους δώσω άλλη δύναμη. Εσυ? Ενημερώστε μας τι πιστεύετε στα σχόλια.

Πίστωση εικόνας: ShutterStock, ShutterStock, tom-b